20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış bir mimari akımdır ve modernizmin sıkı kurallarına ve düzleştiren etkisine karşı bir tepki olarak doğmuştur. postmodernizm, çeşitliliği, çelişkiyi ve tarihsel referansları ön plana çıkarır. bu akım, mimari tasarımın ve yapının sadece işlevsel olmanın ötesinde bir ifade biçimi ve sembol olduğu düşüncesini yansıtır.
postmodern mimarlığın bazı temel özellikleri şunlar olabilir:
stil karışımı: postmodern mimari, farklı mimari tarzları, formlar ve süslemeler arasında özgürce geçiş yapar. antik çağdan modernizme kadar çeşitli mimari tarzlardan öğeleri bir araya getirir.
tarihsel referanslar: postmodern yapılar, tarihsel dönemlere, kültürlere ve binalara göndermelerde bulunabilir. bu referanslar, yapıların kimliklerini ve anlamlarını zenginleştirir.
çelişki ve i̇roni: postmodern mimarlıkta çelişki ve ironi yaygın olarak kullanılır. özellikle modernizmin sıkı kurallarına karşı bir tepki olarak, çelişkili formlar ve tasarımlar benimsenir.
renk ve süsleme: postmodern yapılar, canlı renkler, desenler ve süslemelerle dikkat çeker. modernizmin sade estetiğine karşı daha süslü bir yaklaşım benimsenir.
i̇şlev ve i̇fade: postmodern tasarımlar, işlevselliğin yanı sıra ifadeyi vurgular. yapılar, estetik ifade ve sembolizm açısından önemli bir rol oynar.
mekansal çeşitlilik: postmodern yapılar, iç mekanlarda çeşitlilik ve sürprizlere yer verir. mekanlar, insanların etkileşimde bulunabileceği ve keşfedebileceği ilginç alanlar sunar.
yapı kitleleri: postmodern binalar, sık sık farklı yapı kitlelerini ve formlarını bir araya getirir. bu, binanın karmaşıklığını ve çeşitliliğini artırır.
postmodern mimarlık, (bkz:robert venturi), (bkz:philip johnson), (bkz:michael graves) gibi ünlü mimarlar tarafından benimsenen bir yaklaşımdır. bu akım, mimari tasarımın tek bir dogmatik yaklaşımı izlemesi gerektiği fikrine karşı çıkar ve (bkz:mimari ifade) özgürlüğünü teşvik eder. postmodernizm, mimariyi bir anlam ve sembolizm kaynağı olarak görür ve tarihsel bağlamlar içinde inşa edilen yapıları yüceltir.
