Mimarlık terimi olarak, bir binanın üst kısmında bulunan dekoratif bir çıkıntı veya yapı elemanını ifade eder. corniceler, bir binanın estetik tasarımına katkıda bulunurken, aynı zamanda yağmur suyunun binanın duvarlarına zarar vermesini engellemek için de işlevsel bir rol oynarlar. bir binanın çatı hattının hemen üstünde yer alan ve binanın üst kısmını tamamlayan dekoratif bir yapı elemanıdır. genellikle yatay bir çıkıntı olarak tasarlanır ve binanın cephesini tamamlar. corniceler, çeşitli mimari tarzlarda farklı şekil ve süslemelerle tasarlanabilirler.
kornişlerin özellikleri:
yatay çıkıntı: korniş, binanın üst kısmından yatay olarak çıkıntı yapar ve binanın cephesinde göze çarpan bir öğe oluşturur.
dekoratif detaylar: kornişler, işlenmiş veya dekoratif detaylarla süslenebilir. bu detaylar, binanın tarzına ve dönemine bağlı olarak değişebilir.
yağmur suyu yönlendirme: kornişler, yağmur suyunun binanın duvarlarına zarar vermesini önlemek için tasarlanır. suyu binanın dışına yönlendirirler.
cephe tamamlayıcısı: kornişler, bir binanın dış cephesini tamamlar ve binanın görsel estetiğini artırır.
korniş kullanımı:
antik yunan ve roma dönemlerinden beri kornişler mimari tasarımda kullanılmaktadır. (bkz:neoklasik) ve (bkz:barok) dönemlerde özellikle popülerdi.
kornişler, genellikle üst katlarla çatı arasındaki geçiş bölgelerini vurgulamak için kullanılır.
tarihi binalarda, kornişler bina üzerindeki dönemin mimari tarzını yansıtmak için önemli bir detaydır.
modern binalarda da corniceler kullanılabilir, ancak daha sade ve minimalist tasarımlarla.
kornişler, bir binanın üst kısmını vurgulayan ve estetik açıdan zenginleştiren önemli bir mimari öğedir. aynı zamanda işlevseldir, çünkü yağmur suyunun binanın duvarlarına zarar vermesini önler ve suyun dışarı atılmasına yardımcı olur.
