Jean De Chelles, 13. yüzyılda yaşamış önemli bir Fransız mimardır. Gotik mimarinin en parlak dönemlerinden birinde faaliyet göstermiş olan de Chelles, özellikle Paris'teki Notre-Dame Katedrali'nin inşaatında oynadığı rolle tanınır.
Jean de Chelles'in hayatı hakkında detaylı bilgiler sınırlıdır, ancak onun çalışmaları ve mimari katkıları dönemin kayıtlarında ve yapılarda kendini gösterir. 1258 yılında Notre-Dame Katedrali'nin baş mimarı (magister operis) olarak atandığı bilinmektedir. Bu görev, onun döneminin en yetenekli ve saygın mimarlarından biri olduğunu gösterir.
Notre-Dame Katedrali'nin inşaatı, de Chelles'in görev aldığı dönemde zaten bir asırdan fazla bir süredir devam ediyordu. Katedralin temel planı ve ana yapısı büyük ölçüde tamamlanmıştı. Jean de Chelles'in katkısı, yapının daha incelikli ve detaylı kısımlarına odaklanmıştır. Özellikle, katedralin kuzey transeptinin cephesini tasarlamış ve inşa etmiştir. Bu cephe, Gotik mimarinin en zarif örneklerinden biri olarak kabul edilir.
De Chelles'in tasarladığı kuzey transept cephesi, Gotik mimarinin karakteristik özelliklerini mükemmel bir şekilde yansıtır. Büyük bir gül pencere, sivri kemerli portallar, zengin heykel süslemeleri ve narin taş işçiliği bu cephenin öne çıkan unsurlarıdır. Gül pencere, özellikle dikkat çekicidir ve Gotik mimarinin ışık ve sembolizm kullanımının mükemmel bir örneğidir.
Jean de Chelles'in çalışmaları, Rayonnant Gotik olarak bilinen üslubun gelişimine önemli katkılar sağlamıştır. Rayonnant Gotik, 13. yüzyılın ortalarından itibaren Fransa'da ortaya çıkan ve daha zarif, daha ışıklı ve daha detaylı bir mimari anlayışı temsil eden bir üsluptur. De Chelles'in Notre-Dame'daki çalışmaları, bu üslubun erken ve önemli örnekleri arasında sayılır.
De Chelles'in mimari yaklaşımı, yapısal işlevsellik ile estetik zarafeti ustaca birleştirmesiyle dikkat çeker. Kuzey transept cephesinde görülebileceği gibi, taşıyıcı elemanları inceltmiş ve açıklıkları genişleterek iç mekâna daha fazla ışık girmesini sağlamıştır. Bu, Gotik mimarinin temel ilkelerinden biri olan "göğe yükselme" ve "ışıkla dolma" ideallerini mükemmel bir şekilde yansıtır.
Jean de Chelles'in Notre-Dame'daki çalışmaları, sadece mimari açıdan değil, aynı zamanda sembolik ve teolojik açıdan da önemlidir. Kuzey transept cephesindeki heykeller ve kabartmalar, dönemin dini öğretilerini ve kutsal hikayelerini taşa işlenmiş bir kitap gibi anlatır. Bu, Orta Çağ katedrallerinin sadece ibadet yerleri değil, aynı zamanda birer eğitim ve iletişim aracı olarak da işlev gördüğünü gösterir.
De Chelles'in ölüm tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, 1265 civarında olduğu tahmin edilmektedir. Onun başlattığı çalışmalar, daha sonra Pierre de Montreuil ve diğer mimarlar tarafından devam ettirilmiştir.
Jean de Chelles'in mirası, sadece Notre-Dame Katedrali ile sınırlı kalmamıştır. Onun geliştirdiği mimari çözümler ve estetik yaklaşım, Fransa'nın diğer büyük katedrallerini ve hatta Avrupa'nın diğer bölgelerindeki Gotik yapıları etkilemiştir. Örneğin, Köln Katedrali'nin tasarımında Jean de Chelles'in Notre-Dame'daki çalışmalarından ilham alındığı düşünülmektedir.
