Donato Bramante, i̇talyan rönesans'ının en önemli mimarlarından biri olarak kabul ediliyor. 1444 yılında i̇talya'nın urbino şehrinde dünyaya geldi. asıl adı donato di pascuccio d'antonio'ydu ama tarih onu bramante olarak tanıdı. gençliğinde resim sanatıyla ilgilendi ve ressam olarak eğitim aldı. ancak zamanla mimarlığa olan ilgisi arttı ve bu alanda kendini geliştirmeye başladı.
bramante'nin hayatı boyunca pek çok önemli yapıya imza attığını görüyoruz. milano'da geçirdiği yıllarda santa maria presso san satiro kilisesi'ni tasarladı. bu kilise, perspektif yanılsamasını kullanarak sınırlı bir alanda derinlik hissi yaratmasıyla ünlüdür. ayrıca santa maria delle grazie kilisesi'nin bazı bölümlerini de o tasarladı. leonardo da vinci'nin ünlü "son akşam yemeği" freskinin bulunduğu kilise bu.
1499'da milano'dan roma'ya taşındı ve burada kariyerinin zirvesine ulaştı. papa ii. julius'un himayesine girdi ve vatikan için çalışmaya başladı. en ünlü eserlerinden biri olan tempietto'yu bu dönemde inşa etti. bu küçük anıt yapı, merkezi planlı mimari anlayışının mükemmel bir örneği olarak kabul ediliyor.
bramante'nin en büyük projesi ise şüphesiz aziz petrus bazilikası'nın yeniden inşası oldu. papa ii. julius, eski bazilikanın yerine yeni ve görkemli bir yapı istiyordu. bramante bu görev için seçildi ve merkezi planlı, devasa bir kubbesi olan bir tasarım önerdi. ne yazık ki ömrü projeyi tamamlamaya yetmedi, ama onun fikirleri sonraki mimarlar tarafından devam ettirildi.
bramante'nin mimari felsefesine baktığımızda, antik roma mimarisinden büyük ölçüde etkilendiğini görüyoruz. klasik oranları ve simetriyi seven bir mimarı. yapılarında genellikle merkezi plan anlayışını benimsedi. yani binaların merkezinde genellikle dairesel veya kare şeklinde bir alan bulunurdu ve diğer bölümler bunun etrafında düzenlenirdi. bu yaklaşım, rönesans döneminin uyum ve denge arayışıyla da örtüşüyordu.
ayrıca, mimaride matematik ve geometrinin önemine inanıyordu. yapılarında sıkça altın oran gibi matematiksel prensipleri kullandı. bu da onun mimarlığı sadece bir sanat değil, aynı zamanda bir bilim olarak gördüğünü gösteriyor.
bramante'nin bir diğer önemli özelliği de yenilikçi olmasıydı. örneğin, santa maria presso san satiro kilisesi'nde kullandığı perspektif yanılsaması tekniği, o dönem için oldukça yeni ve cesur bir yaklaşımdı. aynı şekilde, aziz petrus bazilikası için önerdiği merkezi planlı tasarım da kilisenin geleneksel bazilika formundan bir kopuştu.
bramante'nin çalışmaları ve fikirleri kendisinden sonra gelen pek çok mimara ilham verdi. özellikle öğrencisi (bkz:raffaello) ve daha sonra (bkz:michelangelo), onun başlattığı projeleri devam ettirdiler. bu anlamda bramante'nin etkisi, kendi yaşam süresini aşıp yüzyıllar boyunca devam etti diyebiliriz.
ne yazık ki bramante'nin pek çok projesi tamamlanamadan kaldı. 1514 yılında roma'da hayata gözlerini yumdu. ama geride bıraktığı eserler ve fikirler, onu rönesans mimarisinin en önemli isimlerinden biri haline getirdi.
