en sık kullanılan arapça mimari terimler türkçe telaffuzuyla anlamlarıyla birlikte aşağıdaki gibidir.
منارة (minārat) (minaret): camilerin yüksek kulesi
محراب (mihrāb) (mihrab): cami içinde kıblenin gösterildiği niş
مقصورة (maqsūra) (maksure): camilerde hükümet yetkilileri için ayrılmış özel alan
إيوان (iwān) (i̇van): üç tarafı kapalı, bir tarafı açık büyük mekan
مشربية (mashrabiya) (maşrabiye): geleneksel arap evlerinde pencere veya balkon kaplaması
قبة (qubba) (kubbe): yuvarlak çatılı yapı
فناء (fānāʔ) (avlu): açık hava alanı olan merkezi mekan
رواق (riwāq) (rivak): sütunlarla çevrili kapalı alan
باب (bāb) (kapı): giriş veya çıkış için yapı elemanı
قوس (qaws) (kemer): yarı daire şeklinde yapı elemanı
مبنى (mabnā) (bina): yapı veya inşaat
شرفة (shurfa) (şurfa): evin veya binanın balkon veya terası
سقف (saqf) (çatı): binanın üst kısmı
سطح (sath) (yüzey): düz, yatay alan
سور (sūr) (sur): duvar veya çevreleyen yapı
ممر (mamarr) (koridor): geçiş yolu
مخدع (mukhdaʿ) (gizli oda): özel ve saklı alan
برج (burj) (kule): yüksek ve dikey yapı
موقد (mawqid) (ocak): isıtma veya pişirme alanı
مداخل (madākhil) (girişler): bir yapıya giriş noktaları
نوافذ (nawāfidh) (pencereler): işık ve hava girişi sağlayan açıklıklar
قبو (qubū) (bodrum): binanın yer altı kısmı
تراسات (tarāsāt) (teraslar): açık hava alanları
دعامات (dāʿamāt) (destekler): yapıyı destekleyen elemanlar
محراب (mihrāb) (mihrab): namaz kılma yönünü gösteren niş
عريش (ʿarīsh) (shed): açık alan veya kapalı bahçe yapısı
صحن (saḥn) (avlu): açık ve merkezi iç alan
توسعة (tawsiʿa) (genişletme): yapının genişletilmesi
بلاط (bilāṭ) (sırlı karolar): zemin kaplama malzemesi
قنطرة (qanṭara) (kemere): düşey kemer
زخرفة (zukhrufah) (süsleme): dekoratif eleman
صخرة (ṣakhra) (taş): sert malzeme
مدخل (madkhal) (giriş): yapıya giriş alanı
مرسى (marsa) (rıhtım): su kenarındaki platform
مغارة (maghārah) (mağara): doğal veya yapay boşluk
بئر (biʾr) (kuyu): su toplama yapısı
سرداب (sardāb) (kiler): yer altı depolama alanı
بركة (barakah) (havuz): su birikintisi
نافورة (nāfūra) (şelale): su akışı sağlayan dekoratif eleman
مصلى (muṣallā) (namaz alanı): namaz kılma alanı
باب القوس (bāb al-qaws) (kemer kapısı): kemerli kapı
محجر (maḥjar) (madeni ocağı): taş veya madde çıkarılan yer
مسجد (masjid) (cami): i̇slam ibadet yeri
قبة السماوات (qubbat al-samawāt) (gök kubbesi): gökyüzünü simgeleyen kubbe
صالة (ṣālah) (salon): büyük açık mekan
حرم (ḥaram) (kutsal alan): kutsal yer veya mekan
مدرج (mudiraj) (amfi tiyatro): yüksekten alçağa oturum alanı
مشهد (mashhad) (kutsal yer): önemli dini veya tarihi yer
مظلة (muẓillah) (çardak): açık alanı koruyan yapı
مرسى (marsa) (rıhtım): su kenarındaki platform
مجددة (mujaddadah) (yenilenmiş): yenilenmiş veya restore edilmiş yapı
مسكن (maskan) (konut): yaşam alanı
مسقط (masaqṭ) (yerleşim yeri): belirli bir yerleşim bölgesi
خزان (khazān) (depo): malzeme saklama alanı
مداخل (madākhil) (girişler): yapıya giriş noktaları
بئر (biʾr) (kuyu): su toplama yapısı
حوش (ḥūsh) (avlu): çevrili açık alan
خيمة (khaymah) (çadır): geçici barınma yapısı
محراب (mihrāb) (mihrab): namaz kılma yönünü gösteren niş
مسجد جامع (masjid jāmiʿ) (büyük cami): büyük cami veya toplu ibadet yeri
رواق (riwāq) (rivak): sütunlarla çevrili kapalı alan
منزل (manzil) (ev): yaşam alanı
برج (burj) (kule): yüksek yapı
خزان (khazān) (depo): malzeme saklama alanı
مدخل (madkhal) (giriş): yapıya giriş alanı
ساحة (sāḥa) (meydan): açık alan
حديقة (ḥadīqah) (bahçe): bitki örtüsüyle çevrili açık alan
قبة (qubba) (kubbe): yuvarlak çatılı yapı
نافذة (nāfidha) (pencere): işık ve hava girişi sağlayan açıklık
بركة (barakah) (havuz): su birikintisi
مخزن (makhzan) (kiler): depolama alanı
قناة (qanāh) (kanal): su taşıyan yapı
مغارة (maghārah) (mağara): doğal veya yapay boşluk
موقف (mawqif) (park yeri): araç park alanı
شرفة (shurfa) (şurfa): evin balkon veya terası
ميدان (mīdān) (meydan): kamuya açık geniş alan
مرافق (marāfiq) (tesisler): kullanım alanları veya yapılar
قاعة (qāʿah) (salon): büyük açık mekan
مكتبة (maktabah) (kütüphane): kitap koleksiyonlarının bulunduğu yer
مرسى (marsa) (rıhtım): su kenarındaki platform
سقف (saqf) (çatı): binanın üst kısmı
مسكن (maskan) (konut): yaşam alanı
غرف (ghuraf) (odalar): kapalı yaşam alanları
ملعب (malab) (stadyum): spor etkinliklerinin yapıldığı yer
مجمع (majmaʿ) (küme): bir araya gelen yapılar
محمية (maḥmiyah) (koruma alanı): doğal veya tarihi alanların korunduğu yer
موقع (mawqiʿ) (alan): belirli bir konum veya yer
مشتل (mushtal) (fidanlık): bitki yetiştirme yeri
مرج (marj) (merkez): önemli bir toplama yeri
مفتاح (miftāḥ) (anahtar): kapı veya kilit açma aracı
ملجأ (maljaʔ) (sığınak): korunma veya barınma yeri
مدرسة (madrasah) (okul): eğitim kurumu
مستشفى (mustashfā) (hastane): sağlık hizmetlerinin sunulduğu yer
مركز (markaz) (merkez): ana nokta veya odak noktası
مكتبة (maktabah) (kütüphane): kitapların toplandığı yer
ملعب (malab) (stadyum): spor etkinliklerinin yapıldığı alan
منتزه (muntazah) (park): açık hava dinlenme yeri
مرصد (marsad) (rasathane): gözlemevi
منطقة (mantiqah) (bölge): belirli bir yerleşim alanı
ممر (mamarr) (koridor): geçiş alanı
